UPSIDE DOWN /
10 levensvragen aan... Hans Herbots
Foto - ID/ Frederik Beyers | Leestijd - 2 minuten
Wat wilde je als kind worden? Dat evolueerde van brand-–weerman tot stalmeester in het circus. Daarna wilde ik lang journalist worden, of toch in ieder geval iets met taal doen. Uitein-delijk ben ik rond mijn 14de met film beginnen experimenteren. En dan drong de kwestie zich op of ik voor of achter de camera wilde staan.
Wat is het beste advies dat je ooit van je ouders hebt gekregen? Mijn ouders stimuleerden mij altijd om mijn intuïtie te volgen. En om een open blik te houden op alles. Dat vind ik nog steeds heel belangrijk.
Op welke prestatie ben je het meest trots? Natuurlijk zijn dat mijn kinderen. Maar daarbuiten? Elke film, elk verhaal, elke gebeurtenis heeft zijn eigen uitschieters. Ik ben vooral blij – en dus ook trots – dat ik het leven heb kunnen uitbouwen zoals ik het graag wilde.
Wat in jouw leven had je beter kunnen/moeten doen? Een nummer van Tourist LeMC vat het heel mooi samen: zorgvuldiger omgaan met de liefde in al haar vormen.
Wat is je meest onhebbelijke eigenschap? Ik kan niet tegen rommel. Of beter: niet tegen rommel in het zicht. Maar rommel achter een gesloten kastdeur of in de kelder: geen probleem.
Heb je ergens spijt van? Vincent Van Gogh zei: ‘Je leven zou wel erg leeg zijn als je nergens spijt van zou hebben.’ Natuurlijk heb ik spijt van dingen. Spijt van dingen die ik heb gedaan. Maar ook spijt van dingen die ik niet heb gedaan.
Op wie ben je - al dan niet gezond - jaloers? Ik ben gelukkig niet snel jaloers. Maar als het toch gebeurt, probeer ik die emotie om te buigen in iets dat mij motiveert om het zelf beter of anders te doen.
Wat is de belangrijkste les die het leven je heeft geleerd? Dat een mens maar een paar tegenslagen moet kennen om helemaal uit balans en op de dool te geraken. Het heeft me doen inzien dat je niet snel kan oordelen over wat anderen meemaken.
Wanneer was je het gelukkigst? Nu. Vaak. Gelukkig!
Wat wil je ooit nog eens doen, maar zal er wellicht nooit van komen? Ik geloof graag dat alles nog mogelijk is. Hoewel ik mij nog het moment herinner dat ik – als 15- of 16-jarige – dacht: ik kan nooit president van de Verenigde Staten worden. Niet dat ik dat ooit ambieerde, maar de gedachte dat iets niet kon, kristalliseerde zich toen heel duidelijk. Maar om de vraag echt te beantwoorden: zingen. Zingen in een groep lijkt me fantastisch.
Hans Herbots regisseerde films en televisiereeksen als Bo, Het Goddelijke Monster, De Behandeling en The Serpent. Zijn nieuwe film Ritueel draait nu in de bioscoop.