Je bent 23 jaar algemeen sectorverantwoordelijke geweest, maar werkte in totaal 35 jaar bij het ACV.

Na eerst 15 jaar bij het staalbedrijf Forges de Clabecq te hebben gewerkt, ben ik inderdaad in 1989 als interprofessioneel vrijgestelde in dienst gekomen bij het ACV. Mijn taak bestond er indertijd in om drie of vier avonden de dienstverlening aan onze leden in de regio La Louvière te verzekeren. Ik zorgde ervoor dat hun werkloosheidsdocumenten en aanvragen van syndicale premies – toen nog op papier – bij de juiste collega belandden. En daarnaast fungeerde ik als tussenpersoon tussen de leden en hun beroepscentrale. Het meeste contact had ik met collega’s in de voedings- en in de transportsector. Toen in 1997 de vrijgestelde voor het vervoer in Brussel moest worden vervangen, dacht men aan mij. Een jaar later nam ik al deel aan de toen nog officieuze Europese sectorale dialoog. En in 2001 ben ik dan aangesteld als algemeen sector­verantwoordelijke transport en logistiek.

Wat beschouw je als je belangrijkste realisatie?

Toen de Europese Commissie in december 2012 op voorstel van toenmalig Europees commissaris voor Transport Simm Kallas een wetsontwerp indiende om de sector volledig te liberaliseren, te beginnen met de liberalisering van cabotage, hebben Michael Nielsen, de secretaris-generaal van IRU – de International Road Transport Union, nvdr – en ik in een korte reactie op dit voor de sector en iedereen die daarin werkt nadelig wetsontwerp gepleit voor harmonisatie van de sector, alvorens in de richting van een liberalisering te gaan. Onze verklaring zorgde ervoor dat het Europees Parlement wakkerschoot en besliste om het heft in eigen handen te nemen, waarna Kallas enkele maanden later, tegen alle verwachtingen in, zijn liberaliseringsplan opborg.

Het afgelopen jaar besteedde je een belangrijk deel van je tijd aan de coördinatie van het Europese SODIAL MP-project.

Het SODIAL MP-project is ontstaan na de goedkeuring van het Europese Mobiliteitspakket in juli 2020. Bedoeling was om dit uitgebreid pakket aan maatregelen rond rij- en rusttijden, toegang tot de interne markt en toegang tot het beroep, gericht op het versterken van het concurrentievermogen van de Europese transportsector, grondig te analyseren. Onder meer de samenhang tussen de verschillende bepalingen, was een belangrijk aandachtspunt. Daarnaast zijn de zestien deelnemende vakorganisaties uit België, Frankrijk, Italië, Polen en Spanje nagegaan hoe elke lidstaat de maatregelen uit het Mobiliteitspakket heeft omgezet in nationale wetgeving en hoe er in de verschillende landen wordt toegezien op de naleving hiervan.

De gemaakte analyses hebben geleid tot een reeks aanbevelingen aan de Europese Commissie, die onder meer betrekking hebben op hoe de maatregelen uit het Mobiliteitspakket verschillend kunnen worden geïnterpreteerd en ook de nood aan bijkomende professionele vorming voor de verschillende actoren in de transportsector onderstrepen. Daarnaast is er een communicatie­strategie uitgewerkt om de projectresultaten onder de aandacht te brengen van alle belanghebbenden in de verschillende EU-lidstaten.

Wat is de belangrijkste les die dit project jou heeft geleerd?

Ik heb van alle deelnemende landen enorm veel geleerd. Maar ik onthoud toch vooral de verschillende realiteiten waarin we binnen de Europese Unie leven en die dit project nog eens duidelijk aan het licht heeft gebracht. Tezelfdertijd maken we allemaal samen deel uit van die Unie en zijn er gedeelde verwachtingen die het Europese samenhorigheidsgevoel kunnen versterken en het herstel van een interne markt die de regels respecteert mogelijk maakt.

“Ik heb van alle deelnemende landen enorm veel geleerd. Maar ik onthoud toch vooral de verschillende realiteiten waarin we binnen de Europese Unie leven en die dit project nog eens duidelijk aan het licht heeft gebracht”

Roberto Parrillo

Je wordt binnenkort als algemeen sectorverantwoorde­lijke opgevolgd door Ludovic Moussebois.

Ludovic kent de sector al heel goed, veel beter dan ik die kende toen ik begon als vrijgestelde voor het vervoer. Intussen is de sector wel complexer geworden. Zo is er het tekort aan chauffeurs, mede veroorzaakt door het feit dat het beroep aantrekkingskracht mist. De uitbreiding van de Europese Unie heeft ons voor extra problemen gesteld. En daarnaast staan we ook voor grote uitdagingen als het gaat over de klimaat­doelstellingen en de automatisering in de logistieke sector, waarbij laaggeschoolde arbeiders worden vervangen door machines . Maar met de ondersteuning die ik ook kreeg, is Ludovic zeker in staat om die uitdagingen met succes aan te gaan.

Heb je al nagedacht over wat je hierna wil doen? Misschien in de politiek stappen?

Dat laatste behoort niet tot mijn plannen. Maar om eerlijk te zijn, heb ik geen idee wat morgen brengt. Misschien word ik gevraagd om mijn kennis en expertise te delen tijdens vormingen en conferenties. Dat zou ik nog graag doen en ook ervaren als een vorm van erkenning. //