HET INTERVIEW /
"Actie voeren is geen keuze meer, maar een must"
INTERVIEW Bram Van Vaerenbergh I FOTO Guy Puttemans | 11 OKTOBER 2023 | LEESTIJD: 5 minuten
/BELG LUC TRIANGLE (62) VERKOZEN TOT SECRETARIS-GENERAAL VAN HET INTERNATIONAAL VAKVERBOND
Een Belg als secretaris-generaal van het Internationaal Vakverbond (IVV), het is – sinds de fusie in 2006 tussen de koepelorganisaties IVVV en WVA – een unicum. En dat die Belg zijn vakbondscarrière begon bij het ACV, maakt het des te specialer. Luc Triangle (62) is klaar voor zijn opdracht. “Het IVV had iemand nodig die bruggen bouwt, en dat is een capaciteit die Belgen al eens sneller hebben.”
U was de enige kandidaat om secretaris- generaal van het IVV te worden, hoe moeten we dat inschatten?
“Ik ben door alle – of vrijwel alle – organisaties voorgedragen om het IVV te leiden. In mei begon ik als waarnemend secretaris- generaal, maar al in juni kreeg ik de vraag om in deze rol te blijven. En dat is vrij uniek, want bij de vorige verkiezing was er een sterke en intensieve campagne tussen twee kandidaten. Dat er een strijd is, is goed, maar die hebben onze organisatie ook voor een stuk verdeeld. Men besefte nu dat het tijd was om iemand te zoeken die de consensus had. Het IVV had iemand nodig die bruggen bouwt, die kan luisteren naar de grote én kleine landen en zo beslissingen kan voorbereiden die moeten worden genomen door de organisatie. Misschien is dat wel een capaciteit die Belgen al eens sneller hebben. Het gaat niet over mezelf, de organisatie moet altijd centraal staan. En dat is iets wat ik altijd heb willen uitdragen.”
Was het belangrijk om bruggen te kunnen bouwen, met de uitdagingen waar het IVV voor staat?
“De uitdagingen zijn immens. We leven in een zeer moeilijke geopolitieke context, met confl icten tussen de VS, Rusland en China. En daarin spelen wij ook onze rol: de Russische vakbond is – door de oorlog met Oekraïne – geschorst als lid van het IVV. Daarnaast staat ook de democratie onder druk, en als grootste sociale beweging ter wereld met 200 miljoen leden in 167 landen en 340 organisaties verdedigen wij volop de democratie. Ook werknemers- en vakbondsrechten staan onder druk. De vrijheid van werknemers om zich aan te sluiten bij een vakbond, het recht op collectief overleg, vrije meningsuiting: die zaken gaan er op achteruit in de wereld. Tel daar nog eens de grotere kloof bij tussen arm en rijk én de klimaatverandering, en dan kom je ongeveer aan onze grootste agendapunten.”
-//-
“HET KLIMAAT IS BELANGRIJK VOOR HET IVV. MAAR DE PRIJS MAG NIET BETAALD WORDEN DOOR DE WERKNEMERS.”
LUC TRIANGLE
_
U spreekt over de klimaatverandering. Hoe moeilijk is het evenwicht tussen klimaat en pakweg industrie?
“Laat me duidelijk zijn: als vakbeweging moeten we kiezen voor de klimaatagenda die we allemaal kennen. Die is gebaseerd op wetenschappelijke rapporten, op de overeenkomst van Parijs,… We hebben geen keuze: we moeten de opwarming van de aarde tegengaan. Maar de prijs van de klimaattransitie mag niet betaald worden door de werknemers. En – iets wat ik al zag toen ik nog bij IndustriAll Europe werkte – er bestaat een risico dat werknemers én zelfs volledige regio’s achterblijven in deze transitie. In Europa, maar ook buiten Europa. En dat is voor ons de essentie in dit debat, maar tegelijkertijd ook de moeilijkheid. We moeten een oplossing zoeken voor de mijnwerkers die niet meer in de mijn kunnen werken, voor werknemers in de automobielbedrijven die nu geëlektrifi ceerde motoren in plaats van traditionele motoren moeten maken. Dat zijn allemaal werknemers die uitvallen. En met opleiding krijgen we ze misschien aan een nieuwe job, maar opleiding alleen volstaat niet. We moeten nieuwe jobs creëren, ook in de regio’s die onder druk staan door de klimaattransitie. Die werknemers moeten niet de prijs betalen voor de transitie. Zij moeten kunnen werken in hun eigen regio, én hun kinderen moeten dat ook kunnen.”
Het lijkt me niet evident om daar internationaal een draagvlak voor te vinden?
“Er bestaat altijd een risico dat bedrijven sluiten in België of Europa, en hun activiteiten verderzetten op plaatsen met een andere regelgeving. En laat ons eerlijk zijn, dat zien we momenteel gebeuren. Of bedrijven voeren producten in die in andere landen – met andere wetgevingen rond klimaat – gefabriceerd zijn. Ik noem dat onfaire concurrentie, en dat moeten we proberen tegengaan. In Europa bevinden we ons momenteel in een moeilijkere context, omdat de regelgeving hier al strenger of dwingender is. Langs de andere kant zorgt dat voor een opportuniteit om voorsprong te nemen op het vlak van technologie en transitie. Ooit moeten we er allemaal mee aan de slag, en dan is het beter om aan de bron te zitten dan de technologie elders te moeten aankopen.
Maar klimaat is niet onze enige prioriteit, ook de aanvallen op democratie en werknemers- en vakbondsrechten blijven belangrijk.”
Die aanvallen op vakbondsrechten kennen we ook in ons land, met het wetsvoorstel-Van Quickenborne waartegen we actie voerden.
“Overal ter wereld zien we dat soort aanvallen op de rechten van vakbonden. België is geen unicum, ook in Groot-Brittannië en Frankrijk bijvoorbeeld zien we soortgelijke zaken. Het stakingsrecht is net datgene dat ons gebracht heeft tot waar we vandaag staan, en daar kunnen we nooit op toegeven. Wij voeren dat gevecht binnen de Internationale Arbeidsorganisatie, maar het gevecht dat de vakbonden en andere organisaties voeren in België is essentieel. We kunnen niet accepteren dat er nog maar de minste inperking komt. Uit onze Global Rights Index blijkt dat er een duidelijke achteruitgang is in Europa op het vlak van vakbondsrechten. En het is voor het eerst dat we Europa duidelijk benoemen als continent waar de rechten achteruitgaan. Kijk naar Groot-Brittannië, waar er constante aanvallen zijn op de rechten van werknemers en vakbonden… Dan beland je in dezelfde situatie als landen in Zuid-Amerika, het Midden- Oosten of Afrika. Het gaat niet de goeie richting uit in Europa, en dan is actievoeren tegen deze aanvallen geen keuze meer, maar een must.”
/Wie is Luc Triangle?
Luc Triangle (3/10/1961) was tussen 1984 en 2011 actief binnen het ACV, voor zowel de jongeren als het toenmalige ACV-Metaal. Daarnaast was hij ook directeur van Elewijt Center. In 2011 trok Triangle – nadat hij binnen het ACV ook al met internationale werking bezig was – naar de Europese Vakbondsfederatie voor Textiel, Kleding en Leder, waar hij algemeen secretaris werd. Tussen 2012 en 2023 was hij eerst adjunct-algemeen secretaris en vervolgens algemeen secretaris voor IndustriAll Europe. In mei van dit jaar werd hij waarnemend secretaris-generaal voor het Internationaal Vakverbond, om uiteindelijk in oktober ook verkozen te worden tot secretaris- generaal.
