RUGGESPRAAK /
"Wil tonen dat we geen verloren generatie zijn"
TEKST & FOTO Donatienne Coppieters | 11 OKTOBER 2023 | LEESTIJD: 2 minuten
/Maurane Geilenkirchen (26), buschauffeur in Luik
stationschef. Het was mijn papa die me aanraadde om mijn cv op te sturen naar de TEC om buschauff eur te worden, in dezelfde stelplaats als hij. En ik slaagde in al mijn examens. Toen ik van school kwam, wist ik bijlange niet wat een vakbond was, maar hier hebben ze me aangeraden om me aan te sluiten. Ik heb dat dan – net als papa – bij het ACV gedaan. En net als hem ben ik militant geworden.”
“”We zitten hier in onze stelplaats in Robermont met bijna 6.000 buschauff eurs, maar dat zijn er nog zo’n tweehonderd te weinig. Elke twee weken komen er wel een tiental bij, en dan gaan de drie vakbonden zichzelf voorstellen. Omdat ik zelf nog niet lang bezig ben, weet ik wat er allemaal bij komt kijken: een moeilijke uurregeling, wat te doen bij een ongeval,… Ik ken hun moeilijkheden omdat ik ze zelf heb meegemaakt, en ik ben toen bijgestaan door mijn vakbond. We zijn er op goeie en slechte momenten. Als militant kan je de dingen veranderen. Er zijn mensen die gevochten hebben voor onze rechten, en vandaag is het aan ons om de strijd aan te gaan, alles te geven en te tonen dat we geen verloren generatie zijn. Het kost tijd om dingen gedaan te krijgen, maar we mogen het hoofd niet laten hangen.”
“Voor mij is buschauff eur een duurzaam beroep, eentje met perspectief. Niet iedereen zal een elektrische auto kunnen betalen, en dit is dus het uitgelezen moment om het openbaar vervoer als alternatief te promoten. En hoewel er weinig jongeren van dromen om buschauff eur te worden, zit je hier goed: je wordt op tijd betaald, je kan je uurregeling zelf in de hand houden, je kan recup nemen, we krijgen premies,… Maar veel jongeren beseffen dat niet.”