/Harde strijd voor behoud profylactisch verlof bij Epsylon
TEKST Eva Van Laere I Foto Aude Vanlathem | 21 FEBRUARI 2024 | LEESTIJD: 6 minuten
De sociale verkiezingen komen er aan. Tussen 13 en 26 mei 2024 kiezen de werknemers in de meeste privésectoren hun vertegenwoordigers voor de Ondernemingsraad en/of het Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk. Zij zijn de stem van hun collega’s binnen het sociaal overleg. De komende maanden gaan we op zoek naar wat onze militanten zoal verwezenlijkt hebben tijdens hun mandaat. Vandaag: Chakib, Gabrielle, Gaëlle en Geoffrey (niet op de foto), die bij Epsylon vzw – een psychiatrische instelling - het profylactisch verlof voor zwangere vrouwen wisten te behouden.
SOCIALE VERKIEZINGEN /
Epsylon vzw heeft als missie om de kwaliteit van het bestaande psychiatrische zorgaanbod te versterken én een geïntegreerd netwerk te ontwikkelen dat het best voldoet aan de evolutie van de maatschappelijke vraag. Chakib Wagdan, kinesitherapeut van opleiding, Gabrielle Paul, een verpleegster die haar opleiding genoot in Frankrijk en Geoffrey Lammens, adjunct-hoofdverpleegkundige, maken met hun drietjes deel uit van de syndicale ploeg bij Epsylon. Gabrielle als vakbondsafgevaardigde, Chakib en Geoffrey zitten ook in de Ondernemingsraad en het Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk. Voor Gabrielle is het haar eerste kennismaking met een vakbond. “In Frankrijk leken de vakbondsvertegenwoordigers me in de eerste plaats afwezig en weinig functioneel. Nu wil ik vooral leren vanuit mijn rol als vakbondsafgevaardigde, vooraleer ik me werp op de Ondernemingsraad en het Comité PB.”
Waar zijn jullie het meest trots op?
“Waar we heel trots op zijn is dat we het profylactisch verlof voor zwangere vrouwen hebben kunnen behouden. Vrouwen kunnen preventief thuis blijven tijdens hun zwangerschap, en – als ze borstvoeding willen geven – kunnen ze hun moederschapsverlof verlengen door hun arbeidsovereenkomst geheel of gedeeltelijk te schorsen. De toekenning van het profylactisch verlof hangt af van de werkgever. Die wordt geadviseerd door de arbeidsgeneesheer die beslist of het werk dat de zwangere vrouw moet uitoefenen een risico vormt voor de gezondheid van haar kind of van zichzelf.”
Jullie spreken over behoud, waarom wilde de directie dit dan schrappen?
“Het recht op profylactisch verlof werd eenzijdig én abrupt ingetrokken. En nochtans was het hier volledig gerechtvaardigd: de risico’s op verbaal en fysiek geweld, op bedreigingen, het psychisch lijden van de patiënten … zijn hier dagelijkse kost. Die stressfactoren hebben een invloed op het welzijn van de eerstelijnswerkers. We onderhandelden hier een jaar over in het Comité PB, zonder resultaat. De directie en de preventieadviseurs luisterden niet naar wat we wilden zeggen, de psychosociale risico’s werden van tafel geveegd hoewel die goed gedocumenteerd én onderbouwd waren. We zijn toen naar de Algemene Directie Toezicht op het welzijn op het werk gestapt. Hoewel hun advies ook duidelijk was, was het onvoldoende om de situatie te deblokkeren. Uiteindelijk hebben een stakingsdreiging en een artikel in het tijdschrift Axelle ervoor gezorgd dat – na nog eens een jaar – het profylactisch verlof opnieuw ingevoerd werd.”
Wat bereikten jullie nog?
“We beseften dat we – om vooruitgang te boeken – met de nodige kennis van zaken moesten onderhandelen. We gingen achter de EFI-gegevens aan om een zicht te krijgen op het aantal gewerkte uren, de extra uren, personeelskosten, enzovoort. Maar hoewel we recht hebben op die informatie, werd het ons telkens geweigerd. Toen we de gegevens uiteindelijk in handen kregen, konden we nog mooie syndicale overwinningen boeken: twee extra verlofdagen na een jaar dienst, de overname van het openbaar vervoersabonnement met het derdebetalerssyteem, de verhoging van de premie voor een last minute vervanging. Wij zijn ambitieus en willen het hier niet bij houden. We denken nog aan een structureel voordeel zoals een hospitalisatieverzekering, maaltijdcheques of een aanvullend pensioen voor het voltallige personeel, …”
In periodes van arbeidskrapte zien we in sommige ondernemingen dat interimmers extra voordelen toegeschoven krijgen, wat uiteraard moeilijk te verteren is voor het bestaande personeel. Is dat ook zo bij Epsylon?
“Het gebruik van interimmers bij Epsylon verloopt correct. Interimmers verdienen hier niet meer, maar ook niet minder dan de vaste werknemers, dus we raken niet verstrikt in een vicieuze cirkel van concurrentie tussen collega’s die een ander loon krijgen voor dezelfde job. We volgen het gebruik van interimmers goed op. Interimarbeid wordt niet structureel ingezet. Er wordt vooral gebruik van gemaakt om de geplande vakanties van collega’s op te vangen.
We zitten nu in de laatste rechte lijn naar de sociale verkiezingen van mei. De rekrutering loopt goed. We hebben er vertrouwen in en zijn klaar om de uitdagingen aan te pakken die de komende jaren op ons afkomen, zowel intern als op sectoraal niveau.”
