IN HET SPOOR VAN /
Tony, Chris & Steve
STADSMAGAZINE OOSTENDE / OKTOBER - NOVEMBER 2024 / FOTO'S KIM VANBESIER
Onze stad telt vijf begraafplaatsen die worden onderhouden door amper acht medewerkers. Werk genoeg dus, en in de aanloop naar 1 en 2 november, is het extra druk. We spreken af in de Stuiverstraat met collega’s Tony, Steve en Chris. Naast onderhoudswerk, zijn er nog andere heel specifieke taken zoals ceremonies en ontgravingen. “Deze job is niet voor iedereen weggelegd”, vertelt ploegbaas Chris. “Nieuwe mensen vinden, is heel moeilijk”.
Vandaag is er uitzonderlijk geen begrafenisceremonie, maar Steve wil gerust poseren in uniform. “Ik doe dit werk al 29 jaar. Ik hou van de serene sfeer op een begraafplaats. Als we onderhoudswerken doen, kunnen we bijvoorbeeld geen radio meenemen, uit respect voor mensen die hun geliefden komen herdenken.” “Maar een koptelefoon kan natuurlijk wel”, vult Tony aan. Hij vervoegde het team zo’n vier jaar geleden en bleek een van de weinigen die dit soort job aankunnen. “Je moet discreet zijn over wat hier gebeurt”, vertelt Chris, “en je mag je job niet meenemen naar huis, want dat houdt niemand vol. Als er een kind begraven wordt, probeer ik de ceremonie toe te wijzen aan een medewerker zonder kinderen, maar we hebben allemaal al een dienst gedaan van iemand die we kennen. Dat hoort erbij, maar makkelijk is het nooit.”
We krijgen regelmatig zelfgebakken koekjes van iemand uit de buurt
Tony
Steve: “We begeleiden de lijkwagen en de familie tot bij het graf, we doen bijzettingen en ook asverstrooiingen. We zorgen dat alles vlot verloopt, vooral als er meerdere ceremonies na elkaar zijn, is begeleiding hard nodig.”
“Als een oude grafkelder open moet, adviseren we de familie om weg te gaan. Die oude kelders zijn soms ingezakt en niet bestand tegen grondwater. We bekijken de toestand wel enkele dagen op voorhand en doen wat we kunnen zoals water wegpompen bijvoorbeeld”, zegt Chris.
Maar nog specifieker zijn de ontgravingen. Dat kan je volgens Chris niet leren. Je kan het aan of niet. “We doen er ongeveer honderd per jaar”, vult Tony aan. “Als er meerdere zijn op korte tijd voel je dat, maar ik kan het werk aan, want we zijn hechte collega’s”. Soms gaat het om verlopen concessies, maar soms gebeurt een ontgraving ook voor een gerechtelijk onderzoek of een overledene die ‘verhuist’ naar een andere locatie.
Door mijn werk besef ik hoe belangrijk het is om te genieten van je leven
Steve
Het team merkt dat de tijden veranderen. Er zijn weinig kerkdiensten en minder bezoekers op 1 en 2 november. Toch zorgt het team Begraafplaatsen dat de kerkhoven er ‘spic en span’ uitzien. Want iedereen herdenkt zijn geliefden graag in een aangename en nette omgeving.