HET INTERVIEW /
Politieman Raymond Lausberg getuigt over strijd tegen sociale dumping in transportsector
Interview & tekst - Lieven Bax | Illustratie - Rutger Van Parys | Foto - ID/ Joris Herregods | Leestijd - 4 minuten
Niemand die in de strijd tegen sociale dumping in de transportsector al grotere verdiensten heeft gehad dan Raymond Lausberg – letterlijk en figuurlijk. En toch is de hoofdinspecteur die de afdeling vervoer van de federale wegpolitie in Battice, in de provincie Luik, leidt niet tevreden. Door een gebrek aan mankracht en financiële middelen blijft het aantal controles erg beperkt.
Toen u op het einde van de jaren zeventig aan de slag ging als politieman was sociale dumping in het wegtransport nog geen thema, toch?
Het probleem moet rond 2004 zijn ontstaan en is drie jaar later in een stroomversnelling geraakt. De toetreding van de eerste Oost-Europese landen tot de Europese Unie heeft enkele gewetenloze transporteurs in staat gesteld om in die landen structuren op te richten met als doel om hun kosten te optimaliseren en hun winst op te krikken door zich aan oneerlijke concurrentie en sociale dumping te bezondigen. Concreet omzeilen en overtreden de betrokken transporteurs een hele reeks verordeningen en andere wetten, met als gevolg dat hun bonafide collega’s tegen faillissementen aanliepen en dat chauffeurs uit Oost-Europa en derde landen in erbarmelijke arbeidsomstandigheden zijn terechtgekomen.
Sociale dumping kent uiteenlopende vormen.
De lijst van mogelijke inbreuken is lang en divers. Sommige inbreuken zijn zichtbaar, andere minder. Ze hebben echter bijna allemaal gemeen dat ze tot zware en zelfs dodelijke ongevallen kunnen leiden. Een vermoeide chauffeur brengt – net als een slecht onderhouden vrachtwagen of slechte ladingzekering – niet alleen zichzelf in gevaar, maar ook de andere weggebruikers.
Het ontbreekt u aan mankracht en financiële middelen om de strijd tegen sociale dumping echt te kunnen aangaan?
Ik herinner mij dat ik een tijdlang mijn persoonlijke laptop moest gebruiken, omdat de politie geen budget had om er één aan te kopen.
‘Gelukkig’ vraagt de EU haar lidstaten om hooguit drie procent van de vrachtwagens die op hun grondgebied rondrijden te controleren.
Niet het aantal gecontroleerde voertuigen is belangrijk, maar hoe een controle gebeurt. Een grondige controle kost tijd, omdat het dikwijls om details gaat. Onze acties zijn erop gericht om onze wegen veiliger te maken en sociale dumping te bestrijden.
Op het gedeelte van de E40 waar uw eenheid actief is, passeren er dagelijks zo’n 7.000 vrachtwagens, het aantal dat u op jaarbasis kunt controleren is… een kleine 4.000.
Terwijl die controles bijna altijd tot een boete leiden en dus grote sommen geld opbrengen. In de eerste drie en een halve maand van dit jaar zijn er 210 controles uitgevoerd en bij 87 procent daarvan is een inbreuk geregistreerd. Goed voor een totaalbedrag van meer dan 400.000 euro aan geïnde boetes.
De strijd tegen sociale dumping lijkt op die manier erg moeilijk te winnen, niet?
Ik trek mij op aan de toch wel bemoedigende resultaten in die strijd. Met dank aan de nauwe samenwerking tussen de politie, arbeidsauditeurs, rechters, vakbonden in binnen- en buitenland en de media. En ook de chauffeurs die hun dankbaarheid tonen nadat wij hen hebben kunnen helpen, zijn een stimulans om door te gaan. //
Raymond Lausberg
• Is opgeleid als operator voor de besturing van frees- en draaimachines.
• Ging in 1977 in dienst bij de toenmalige rijkswacht.
• Is sinds 22 jaar verantwoordelijk voor de afdeling vervoer van de federale wegpolitie in Battice in de provincie Luik.
• Is als trainer gespecialiseerd in ladingzekering en lastverdeling.
/Mensenhandel en andere inbreuken
In de strijd tegen sociale dumping ziet de politie onder meer toe op het respecteren van de rij- en rusttijden, de terugkeerplicht en of het loon van de chauffeur correct en op tijd wordt betaald. Inbreuken daarop worden als mensenhandel beschouwd. En daarnaast treedt de politie ook op als een voertuig technisch niet in orde is, bij document- en brandstoffraude, illegale cabotage en onvolledige of onjuiste gegevens in de tachograaf.
