/Hospitalisatie verzekering voor het leven bij FAL Achel en Protec
TEKST Marie-Paule Vandormael I Foto Karolien Coenen | 15 NOVEMBER 2023 | LEESTIJD: 6 minuten
De sociale verkiezingen komen er aan. Tussen 13 en 26 mei 2024 kiezen de werknemers in de meeste privésectoren hun vertegenwoordigers voor de Ondernemingsraad en/of het Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk. Zij zijn de stem van hun collega’s binnen het sociaal overleg. De komende maanden gaan we op zoek naar wat onze militanten zoal verwezenlijkt hebben tijdens hun mandaat. Vandaag: de levenslange hospitalisatieverzekering bij FAL Achel en Protec.
SOCIALE VERKIEZINGEN /
De blauwe fabriekjes langs de A24 in Limburg. Iedereen kent de gebouwen van Profel wel als je ze passeert. FAL Achel – waar ramen en deuren worden geproduceerd – en Protec – waar de profielen worden geproduceerd – zijn een van de belangrijkste werkgevers in de regio. Met zo’n 1.400 werknemers gecombineerd in beide vestigingen is ook de ACV-ploeg ruim: 31 militanten over de twee vestigingen. Bij FAL Achel komen de militanten wekelijks samen, en maandelijks is er ook een kern met alle militanten, en dit tijdens de werkuren.
Het ACV zit stevig verankerd in het bedrijf en kent al een lange traditie. Momenteel bereidt de ploeg de lijstvorming voor de komende sociale verkiezingen voor. Er boden zich al enkele kandidaten spontaan aan, maar ze zijn vooral op zoek naar jongeren. De opdracht? Een kandidaat in elke afdeling vinden. Wij spraken af met de syndicale delegatie van FAL Achel. Peter Steensels, Philippe Fijbels, Werner Stevens, Bjorn Tips, Rudi Croonen, Niels Thijs, Mark Verboven en Eddy Mermans.
Economisch ging het de laatste jaren voor de wind met de onderneming. Ondanks de coronacrisis en de energiecrisis steeg de productie én de winst. Waren er dan geen problemen?
Eddy Mermans: “Er is een gebrek aan arbeidskrachten, waardoor de werkdruk stijgt. De vele initiatieven die het bedrijf neemt om werknemers aan te trekken, leveren weinig op. Men is ook al jaren aan het werken aan een functieclassificatiesysteem. Momenteel zijn er te veel verschillende functies waardoor een aantal medewerkers onvoldoende gewaardeerd worden. Er is een groot gebrek aan transparantie en dat werkt ontevredenheid in de hand. Collega’s met ervaring gaan elders op zoek naar een job waardoor er ook kennis verdwijnt. En dat heeft dan weer een nefaste invloed op de kwaliteit van het geleverde werk. De directie is wel van goede wil, maar mensen lopen tegen een manke arbeidsorganisatie aan. De interne sturing zou beter kunnen.”
En konden de werknemers mee genieten van de goeie bedrijfsresultaten?
“Op de EFI-vergadering in juni 2022 bleek – uit de bespreking van de jaarrekening – dat er 100 miljoen euro omzet uit de onderneming verdween richting de holding. Toen we de vergadering bespraken met de collega’s, bleek dat de werknemers het erg frustrerend vonden dat ze niet konden meegenieten van de goede financiële resultaten. Er verdween nochtans 100 miljoen euro uit de onderneming én er werd nog altijd veel winst gemaakt.”
-//-
“We zijn ervan overtuigd dat de verantwoordelijkheid van de werkgever voor de gezondheid niet stopt op het moment van de pensionering.”
Eddy Mermans
_
Welke stappen hebben jullie toen ondernomen?
“We trokken met de syndicaal afgevaardigden naar de werkgever met de vraag om de lonen van de arbeiders met 1 euro per uur te verhogen. De werkgever wilde niet op onze vraag ingaan, maar na aandringen langs onze kant kwamen ze met een alternatief voorstel rond de hospitalisatieverzekering.”
En wat hield dat voorstel in?
“We kregen een hospitalisatieverzekering waarbij de 1.400 personeelsleden konden aansluiten. Eentje zonder wachtperiode, zonder medische vragenlijst én met erkenning van 29 chronische ziektes. Daarnaast wordt ook medicatie terugbetaald, en kunnen de partner en inwonende kinderen tot 25 jaar aansluiten aan een gunstig tarief. Alle werknemers kunnen na hun pensioen aangesloten blijven mits betaling van de jaarlijkse premie, en diegenen met minstens twintig jaar anciënniteit krijgen van de werkgever elk jaar een tussenkomst van 120 euro, en dit voor de rest van hun leven.”
Waarom zijn jullie tevreden met het resultaat?
“Dit is een belangrijke verwezenlijking. De gemiddelde leeftijd van de werknemers in het bedrijf is 43 jaar, en het werk dat we uitvoeren is erg belastend. We werken niet in de meest gezonde omgeving: rugklachten, overbelaste polsen, pijnlijke gewrichten en frozen shoulders. Kortom, veel musculoskeletale aandoeningen. Men tracht dit in de werkplaatsen wel op te lossen met ergonomische ingrepen, maar vaak duurt het enige tijd vooraleer men een antwoord vindt op de belasting die de fysieke én mentale schade aanbrengt. We zijn ervan overtuigd dat de verantwoordelijkheid van de werkgever voor de gezondheid niet stopt op het moment van de pensionering. En tot slot hebben we gemerkt: syndicaal overleg loont!”
