PRO/CONTRA /
"De vakbonden bij Brussels Airlines leren duidelijk niet uit het verleden"
Tekst - Lieven Bax | Foto - Shutterstock | Leestijd - 2 minuten
Duwen de vakbonden Brussels Airlines richting de afgrond? Transporteconoom Eddy Van de Voorde sluit het in een uitgebreid gesprek met de krant De Morgen niet uit. Kurt Callaerts, algemeen sectorverantwoordelijke Maritiem-Luchtvaart bij ACV-Transcom, reageert verbaasd.
Professor emeritus Eddy Van de Voorde ziet een mooie toekomst voor Brussels Airlines, toch “als men het management laat doorwerken” en “onder de vleugels van moeder Lufthansa”. “Maar als de vakbonden verder doen met wat ze de afgelopen tijd hebben gedaan, zou het sneller dan verwacht afgelopen kunnen zijn. Zij leren duidelijk niet uit het verleden”, zegt Van de Voorde in De Morgen. “Sommigen van die vakbondsmensen hebben het debacle van Sabena nog meegemaakt. Ik begrijp hen niet. Ze weten wat de gevolgen kunnen zijn.”
Kurt Callaerts: “Ons motto als vakbond is altijd geweest om in goede tijden het deel dat het personeel toekomt op te eisen. Maar ook als het minder goed ging, zijn we nooit onze verantwoordelijkheid uit de weg gegaan. Dat is bij Brussels Airlines niet anders. Je kan echter niet blijven besparen op de kap van het operationeel personeel dat de ruggengraat van je bedrijf vormt. Ook als het over personeel en personeelsmanagement gaat, komt het erop aan niet buiten een aanvaardbaar kader te treden. En als je wil benchmarken tegenover concurrenten uit onder meer het buitenland, dan moet je dat op een correcte manier doen, rekening houdend met alle elementen die in de sector meespelen – nationaal en internationaal. Werkgevers kijken overigens niet naar landsgrenzen en al evenmin naar Europa. Hun blik is gericht op de wereld en op hoe ze op de goedkoopste manier zoveel mogelijk winst kunnen maken. De vakbonden zijn dan nodig om de belangen van het personeel te verdedigen en om erover te waken dat alles in balans blijft.”
In hetzelfde interview gaat Eddy Van de Voorde ook in op hoe de vakbonden goed hebben begrepen dat de luchthaven kwetsbaar is voor sociale onrust. “De luchtvaartsector is op dat vlak het nieuwe openbaar vervoer geworden voor de bonden. Vroeger werd het openbaar vervoer om de haverklap gegijzeld door de vakbonden. Door de minimale dienstverlening is dat minder het geval. En wie dat als eerste goed heeft ingezien destijds was Kurt Callaerts. Dat is geen dommerik. Hij had al snel door welke macht hij in handen heeft.”
‘De vakbonden zijn nodig om de belangen van het personeel te verdedigen’
Eddy Van de Voorde (foto) is professor emeritus aan de Universiteit Antwerpen, gespecialiseerd in maritieme en haveneconomie, luchttransport en logistiek.
Kurt Callaerts is algemeen sectorverantwoordelijke Maritiem-Luchtvaart bij ACV-Transcom.
Kurt Callaerts: “Hier gaat Eddy Van de Voorde nogal kort door de bocht. Op een luchthaven zijn er best maar een beperkt aantal ‘dienstverleners’ per activiteitensector actief. Het potentieel aantal ‘klanten’ in een sector als de bagageafhandeling en het geld dat die in het laadje kunnen brengen, is immers ook beperkt. De sociale onrust aldaar ontstond ook telkens op de werk- vloer. Niet onlogisch als je ziet hoe het personeel wordt uitgeperst, in erbarmelijke omstandigheden moet werken en dit tegen een loon dat niet in verhouding staat. En als je dan na 15 ton koffers te hebben versjouwd bij temperaturen rond dertig graden een uitbrander krijgt omdat het te traag gaat, durft de rekker al eens te springen. Idem als je door een structureel personeelstekort geen (adem)pauze kunt nemen of weer eens moet overwerken.
‘Als je na 15 ton koffers te hebben versjouwd bij temperaturen rond dertig graden een uitbrander krijgt omdat het te traag gaat, durft de rekker al eens te springen’
De realiteit is dat de twee bagage-afhandelaars op Brussels Airport ondanks hun duopolie jarenlang verlies hebben gemaakt. Ze hadden te weinig (potentiële) klanten, die ook nog eens geen eerlijke prijs wilden betalen voor de arbeidsintensieve job die het laden en lossen van koffers is. Maar besparen op de rug van de arbeiders is geen oplossing; het maakt hun job alleen maar minder aantrekkelijk.”
Kurt Callaerts vindt het ook “bizar dat men op Brussels Airport, waar de liberalisering en privatisering niet snel genoeg kon gaan, zou denken aan het opleggen van de minimale dienstverlening als ‘oplossing’ voor de sociale onrust. ACV-Transcom stelde jaren geleden al een 10-puntenplan voor om de rust op de luchthavens te doen terugkeren. Helaas sluiten de werkgevers en de overheid liever hun ogen dan werk te maken van een beter sociaal klimaat.” //