UPSIDE DOWN /
10 levensvragen aan... Elise Caluwaerts
Foto - Diana Monkhorst
Wat wilde je als kind worden?
Trapeziste in het circus, archeologe in Egypte, concertpianiste of arts.
Wat is het beste advies dat je ooit van je ouders hebt gekregen?
Behandel iedereen zoals je zelf wil worden behandeld.
Op welke prestatie ben je het meest trots?
Dat ik in steden als Sydney, Tokio, Buenos Aires, Londen en New York heb kunnen optreden.
Wat in jouw leven had je beter kunnen/moeten doen?
De wijze raad van mensen uit de sector meer ter harte nemen, zeker in het begin van mijn carrière. Ik was heel eigenzinnig, wat de dingen soms moeilijker heeft gemaakt dan nodig. Nu kan ik er enorm van genieten om samen te werken en naar anderen te luisteren.
Heb je ergens (anders) spijt van?
Spijt is een groot woord, maar het is een feit dat je niet tezelfdertijd een internationale carrière kan hebben en er honderd procent zijn voor de mensen die je liefhebt.
Op wie ben je – al dan niet gezond – jaloers?
Op alle mensen die mooi kunnen tekenen en schilderen. Ik heb dat talent absoluut niet.
Aan wie of wat heb je een hekel?
Mensen die geen empathie kunnen tonen ten aanzien van de zwakkeren in onze maatschappij, dat is een grote tekortkoming. Daarmee samenhangend vind ik het echt kortzichtig en te eendimensionaal als mensen zich niet in anderen kunnen verplaatsen. En tegen iedereen die een ander geen succes gunt, omdat men het zelf niet aandurft om iets te ontwikkelen, zeg ik: ga de uitdaging gewoon aan en maak iets prachtigs van je leven.
Geloof je in leven na de dood?
Ja, absoluut.
Welke liedjes mag men spelen op jouw begrafenis?
‘Beim Schlafengehen’ uit de ‘Vier Letzte Lieder’ van Richard Strauss.
Hoe wil je herinnerd worden?
Als iemand die genereus was, met liefde, met tijd en aandacht.
Elise Caluwaerts dompelt zich in het voorjaar van 2024 als artist in residence onder in de collectie van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten (in) Antwerpen.